bl|ady

adj. grad. 1. [twarz, policzki, cera] pale, pallid

- blady jak ściana/płótno (as) white as a sheet

- blady jak kreda/papier (as) white as chalk/paper

- blady jak śmierć/trup (as) pale as death/a corpse

- blady jak upiór (as) white a. pale as a ghost

- z każdym dniem była bledsza she grew paler by the day

- leżała bez ruchu, bledsza niż płótno pościeli she lay motionless, whiter than white

- blady z gniewu pale with anger

- ogarnął go blady strach he was gripped by an uncontrollable fear

- blady strach padł na winnych/przestępców the culprits/criminals were scared out of their wits a. quaking in their boots

2. (słaby) pale; wan książk.

- blade światło księżyca the pale a. wan light of the moon

- blady uśmiech a wan a. weak smile

- gadali/pracowali do bladego świtu they talked/worked into the early a. small hours (of the morning)

- robić coś bladym świtem to do sth at the crack of dawn

- wyruszyli bladym świtem they set off at the crack of dawn

- nie mieć bladego pojęcia o czymś to not have the slightest a. foggiest pot. idea about sth

- nie mam bladego pojęcia, kiedy wrócą I don’t have the slightest a. foggiest idea when they’ll be back

- czy masz blade pojęcie, ile to może kosztować? żart. do you have any idea (at all) a. the slightest idea what that might cost?

■ blada twarz a paleface